ثبات یاتغییر-بخش چهارم

باسلام خدمت دوستان عزیز
همان گونه که در سه بخش قبلی پیرامون تغییرا ت در آموزش وپرورش گفتم وضعیت"تغییربرای عدم تغییر"درآموزش وپرورش حاکم است وگفتم چند حالت برای توضیح این تناقض مطرح است:
حالت اول: ثبات معمولا باعث انباشته شدن تجربه وافزایش شناخت نسبت به وضعیت موجود می گردد.در حالی که تغییرات پی در پی باعث از بین رفتن وعدم انباشت شناخت می گردد.
گفتیم این دیدگاه معمولا از سوی کسانی مطرح می شود که دیدگاه انتقادی نسبت به بدنه داشته وآن را فرتوت وناتوان می پندارند بنابراین به دنبال تغییر در ساختار وترکیب نیروی انسانی می باشند.
حالت دوم: از آنجا که مسئولین ومدیران ارشد وزارت آموزش وپرورش توانایی لازم را دارا نبوده وشناخت کافی وعالمانه از ...



وضعیت آموزش وپرورش ندارند،بنابراین توان ایجاد تغییرات اساسی در جهت کارآمد نمودن آموزش وپرورش رانیز ندارند بنابراین مدت زیادی از عمر مدیریتی خود را به تغییر وجابجایی نیروها دست می زنند تا وانمود کنند به دنبال تغییرات اساسی هستند.اما چون معمولا عمر مدیران ارشد آموزش وپروش کم است تا این تغییرات صورت گرفته وهماهنگی های لازم صورت گیرد عمر آنها نیز به سر آمده ودوباره مدیری جدید از راه می رسد ودوباره تغییرات جدید.
اما امروز حالت سوم را ذکر می کنم که می تواند قابل تصور باشد.
حالت سوم:هم مجموعه بدنه آموزش وپرورش وکارشناسان ومدیران میانی وهم مدیران ارشد ومسئولین عالیرتبه بنا به دلایلی به یک توافق نانوشته رسیده اند که تغییرات اساسی در آموزش وپرورش بنا به دلایلی امکان ندارد پس بایداز خیر تحول ونوآوری و... دراین نهاد گذشت وهرکس مدت مسئولیت خود را در هر سطحی از ارشد تا خرد،ازکارشناسان و کارمندان ومعلمان و...به نوعی سپری کند تا مانند آن بازی معروف که شاه بیت آن این است "بده بغلی" عمل نماید وهدف دراین بازی آن است که زود وسیله مربوطه را به دیگری بسپارد تا نسوزد .جالب است دراین بازی نیز هر که کمتر تفکر کند وزودتر شانه خالی کند وتوان پاس کاری بهتری داشته باشد درنهایت برنده می شود.
دراین حالت "دلسوزی برای اصلاح" به نااشنایی"،"پرکاری" به "کم تجربگی"،"ایده های خلاقانه" به "ناآشنایی با وضع موجود" و "انتقاد آگاهانه" به اعتراض ناشیانه" تعبیر می شود.
هرکس دراین وضعیت به فکر تغییرات اساسی باشد به قول باتجربه ها به زودی ومحترمانه از گردونه خارج ومودبانه رسوا می شود.
شاید به خاطر این است که در ابتدای کارم درآموزش وپرورش ،"پیری" به من گفت درآموزش وپرورش سرت را پایین بینداز وکاری به کار کسی نداشته باش.اگرروزی به قدرت رسیدی به فکر کار کردن باش.
دراین حالت بهترین موضع برای یک نیرو،کارمند ،معلم،کارشناس ومدیر "همرنگ جماعت شدن" است و هر که "همرنگ تر عزیزتر وبرنده تر".چون قاعده بازی دراین حالت همرنگی است.